ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ျမန္မာတို႔၏ သမိုင္းေပးတာ၀န္

လြတ္လပ္ၿပီး အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ဆိုင္ျခင္းသည္ ကမၻာ့ဥပေဒပညာရွင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံပညာရွင္မ်ား သတ္မွတ္စံထားသည့္ႏိုင္ငံတစ္ခု၏အဂၤါရပ္ႏွင့္ ကိုက္ညီရေပသည္။ ပညာရွင္တို႕က ႏိုင္ငံတကာ မ်က္ႏွာစာတြင္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ႏိုင္သည့္ ႏိိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္လာရန္ (၁) ႏိုင္ငံနယ္နမိတ္(Territory) ရွိရမည္။ (၂)လူဦးေရဟုဆိုရမည့္ ႏိုင္ငံသားမ်ား (Population) ရွိရမည္။
(၃)အစိုးရ (Government) ရွိရမည္။(၄) အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ (Sovereignty) ပိုင္ဆိုင္သည့္ ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ျခင္း (Independence) ရွိရမည္ဟု ဆိုထားၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ မိမိတို႕ပိုင္ ႏိုင္ငံနယ္နမိတ္ရွိသည္။ ပုဂံျပည့္ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းက ျပန္႕က်ဲေနေသာေဒသမ်ားကို ျပန္လည္စုစည္းကာပထမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ေတာင္ငူကို အေျချပဳကာ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားက အစည္းေျပေနေသာေဒသမ်ားကို ျပန္လည္စုစည္း၍ ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ေရႊဘို (ကုန္းေဘာင္) ဦးေအာင္ေဇယ် (အေလာင္းမင္းတရား)က တတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေထာင္ကာျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပိုင္နက္နယ္ေျမ (ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္) ကို အခိုင္အမာ
သတ္မွတ္ထူေထာင္ခဲ့သည္။ အေလာင္းမင္းတရား ျပန္လည္စုစည္းတည္ေထာင္ခဲ့သည့္ တတိယ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး အင္အားနည္းပါးခ်ိန္တြင္ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕သမားတို႕ကနယ္ခ်ဲ႕က်ဳးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ ျခယ္လွယ္ေသြးစုပ္ခဲ့သျဖင့္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားတို႕ကအသက္၊ ေသြး၊ ေခၽြး ရင္းႏွီးၿပီး မူလျမန္မာ့နယ္နိမိတ္ကိုတစ္စြန္းတစ္စမက်န္ လြတ္လပ္ေအာင္ ျပန္လည္တိုက္ယူခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ (၁) ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္အထင္အရွား အခိုင္အခံ့ရွိသည္။ (၂) တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး တစ္ရာေက်ာ္၏ အေပါင္းအစုျဖစ္သည့္ ၅၆ သန္းေက်ာ္ေသာ ျပည္သူ (ႏိုင္ငံသားလူဦးေရ)အတိအက်ရွိသည္။ (၃) လြတ္လပ္ေရးရၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာအစိုးရမ်ားသာ အဆင့္ဆင့္၊ အဆက္ဆက္တာ၀န္ယူခဲ့သည္။ (၄) လံုး၀လြတ္လပ္ေသာ (အမွီအခိုကင္းေသာ) (Independent) ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံ၊အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ အျပည့္အ၀ပိုင္ဆိုင္ေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကမၻာ့အလယ္၌
မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေနေသာ ႏိုင္ငံ၊ ႏိုင္ငံအဂၤါရပ္ေလးခုစလံုးႏွင့္ ကိုက္ညီျပည့္၀ေသာႏိုင္ငံ၊ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ဥပဓိရုပ္အျပည့္ရွိေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။
အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ဆိုင္ျခင္း၊ လြတ္လပ္ျခင္း၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူမ်ားစုႀကီး၏ ဆႏၵႏွင့္အညီ ဒီမိုကေရစီပိုင္ဆုိင္ျခင္း၊လူ႕အခြင့္အေရးစံႏွင့္ ကိုက္ညီျခင္းတို႕သည္ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ဂုဏ္ျဒပ္ပင္ျဖစ္သည္။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ဆိုင္ျခင္းဆိုသည္မွာ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၊ မိမိတို႕ႏိုင္ငံသား
ျပည္သူတို႕၏ ေကာင္းက်ိဳးကို လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ေဆာင္ခြင့္(၀ါ)ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ ရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္ေသာႏိုင္ငံတိုင္း ကမၻာ့ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ႀကီး၏ ပဋိညာဥ္စာခ်ဳပ္ပါမူမ်ားကို ခံစားႏိုင္ၿပီး လိုက္နာရန္တာ၀န္ခံ (ပဋိညာဥ္ျပဳ)ၿပီး အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ႏိုင္ၾကသည္။ ကုလသမဂၢပဋိညာဥ္စာခ်ဳပ္ႀကီး၌ ႏိုင္ငံမ်ား၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ဆိုင္မႈကို က်န္ႏို္င္ငံအားလံုးက အသိအမွတ္ျပဳေလးစားရန္၊ ႏိုင္ငံ ႀကီးသည္ ငယ္သည္မဟူ တန္းတူရည္တူဆက္ဆံၿပီး ကုလသမဂၢတြင္ တစ္ႏိုင္ငံ ဆႏၵမဲတစ္မဲသာေပးရန္၊ တစ္ႏိုင္ငံ၏ပိုင္နက္နယ္ေျမကိုက်ဳးေက်ာ္ျခင္းမျပဳရန္၊
တစ္ႏိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္းေရးကို ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ႀကီး အပါအ၀င္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားက ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း မျပဳရန္၊ႏိုင္ငံခ်င္းအျငင္းပြားလွ်င္ စစ္ေရးအသံုးမျပဳဘဲ ႏိုင္ငံေရး စားပြဲ၀ိုင္း၌ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေျဖရွင္းရန္၊ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံတိုင္းကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ရွိရန္ ေဖာ္ျပ ျပ႒ာန္းထားသည္။
နိုင္ငံတကာ ဥပေဒစံႏႈန္းမ်ားကလည္း ထုိမူမ်ားကို ေဖာ္ညႊန္းထားသည္။ ယေန႕ ၁၁၈ ႏိုင္ငံ စုစည္းမိေနသည့္ဘက္မလိုက္လႈပ္ရွားမႈ၏ ၁၉၉၅ခုႏွစ္ ဘန္ေဒါင္းေၾကညာခ်က္ (အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ ဘန္ေဒါင္းၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည့္ဘန္ေဒါင္းညီလာခံမွ ဆံုးျဖတ္ခ်မွတ္ထုတ္ျပန္) အေျခခံမူမ်ားကလည္း ကမၻာ့ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္စာခ်ဳပ္ပါမူမ်ားႏွင့္ တူညီေပသည္။ အေရွ႔ေတာင္အာရွေဒသရွိႏိုင္ငံဆယ္ခုေပါင္းစုဖြဲ႕စည္းထားသည့္အာဆီယံံ(အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားအသင္း) ၏အေျခခံမူ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ယခုေရးဆြဲျပ႒ာန္းသည့္ အာဆီယံ ပဋိညာဥ္စာခ်ဳပ္ႀကီး၏ မူမ်ားကလည္း အဖြဲ႕၀င္တို႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းလံုၿခံဳေရးတို႕အတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးမူမ်ား၊ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံတို႕၏ ျပည္တြင္းေရးကိုအဖြဲ႕ႀကီးက

၀င္ေရာက္မစြက္ဖက္ေရးမူမ်ား ျပည့္လွ်မ္းလ်က္ရွိေပသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ လြတ္လပ္ေရးျပန္လည္ရရွိသည့္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွာပင္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့သည္။ဘက္မလိုက္လႈပ္ရွားမႈကို စတင္ပ်ိဳးေထာင္ရာ၌လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ပါ၀င္ခဲ့ကာ ဘက္မလိုက္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀ါဒ၊ ဘန္ေဒါင္းမူမ်ားကုိ ေလးစားလိုက္နာခဲ့သည္။ အာဆီယံအဖြဲ႕ႀကီး၏ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံလည္း ျဖစ္သည္။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို က်င့္သံုးကာျမန္မာႏိုင္ငံ၏ေရ၊ေျမ၊သဘာ၀၊လူမ်ဳိး၊စ႐ိုက္လကၡဏာ၊ သမိုင္းအေတြ႔အၾကံဳ၊ျပည္သူအမ်ားစုဆႏၵႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ တိုးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္႐ြက္လ်က္႐ွိသည္။ႏွစ္ ၄၀ ခန္႔ ႏိုင္ငံဖြံ႔ျဖိဳးေရးကို ေႏွာင့္ေႏွးေစခဲ့သည့္ ျပည္တြင္းေသာင္းက်န္းမႈမီးကို ျငွိမ္းသတ္ကာ ျငိမ္းခ်မ္းေသာအေနအထားရယူႏိုင္ခဲ့သည္။အပိတ္အဆို႔၊ အဟန္႔အတား၊ အေႏွာင့္အယွက္၊ အဖ်က္အေမွာင့္ လုပ္ရပ္မ်ားၾကားမွႏိုင္ငံေတာ္တစ္၀န္းလံုး ဘက္စံုဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္္တည္ေဆာက္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤသည္မွာတိုင္းရင္းသားစံု ျပည္ေထာင္စုသားမ်ားက ျပည္ေထာင္စု အရသာ၊လြတ္လြတ္ေရးအရသာ အျပည့္အ၀ ခံစားႏိုင္ေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းေဖာ္ေဆာင္မႈပင္ ျဖစ္ေပသည္။ နယ္ခ်ဲ႕သမားတို႔လက္မွ က်ားကုတ္က်ားခဲ ျပန္တိုက္ယူ ထားရေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ (၀ါ) လြတ္လပ္ေရးကိုလည္းေကာင္း၊တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတို႔၏ စည္းလံုးညီညြတ္မႈစြမ္းအား၊ တူညီေသာမ်ဳိးခ်စ္ျပည္ခ်စ္ စိတ္ဓာတ္ကိုအေျခခံသည့္ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္(၀ါ) ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ ထူေထာင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စုၾကီးကိုလည္းေကာင္း ထာ၀ရ တည္တံံ့ခိုင္ၿမဲ၍ သာယာ၀ေျပာလာေစရန္ ျမန္မာတို႔ အစဥ္အေလးထား ၾကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ ဤသို႔ လြတ္လပ္ေရးျပန္လည္ရ႐ွိရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး ျငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာလာေစရန္အတြက္ စုစည္းလက္ယွက္ခဲ့သည့္တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္မႈမျပိဳမကြဲ၊ ခိုင္ျမဲၾက့ံခိုင္ေနေစရန္လည္း ေဆြခ်င္းသားခ်င္း တိုင္းရင္းသားစံုတို႔ အားထုတ္ခဲ့ရသည္။ ျမန္မာတို႔ ရ႐ွိတည္တံ့ျပီးျဖစ္ေသာ လြတ္လပ္ေရး၊ ျမန္မာတို႔ေသြးစည္း တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္သမိုင္းေျပာင္ခဲ့ေသာ တစ္ေျမေပၚ အတူဖြား၊ ေသြးသားရင္းခ်ာ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ စည္းလံုးညီညြတ္မႈတို႔အစဥ္ထာ၀ရတည္ျမဲေနေစေရးသည္ ျမန္မာတို႔၏ အမ်ဳိးသားေရးတာ၀န္သံုးရပ္(၀ါ) သမိုင္းေပးတာ၀န္သံုးရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စိုက္ပ်ဳိးေျမဧက ၂၅သန္းေက်ာ္႐ွိျပီး ေျမလြတ္ေျမလပ္၊ ေျမ႐ုိင္း၊ ပလပ္ေျမ၊ ေရနက္ကြင္းမ်ားကိုေဖာ္ထုတ္လ်က္႐ွိရာ ေနာက္ထပ္ စိုက္ပ်ဳိးေျမဧကသန္း၂၀ေက်ာ္
ေပၚထြန္းလာႏိုင္သည့္ အေျခခံေကာင္းမ်ား႐ွိရထားသည္။ ႏိုင္ငံေျမ၏ထက္၀က္ခန္႔မွာ အဖိုးတန္သစ္ေတာမ်ားျဖင့္ ဖံုးအုပ္လ်က္႐ွိသည္။ ပတၱျမားေက်ာက္သံ၊ စပါးေကာက္ႏွံ ဖူလံုၾကြယ္၀သည္။ ျမစ္ေရ၊ ေခ်ာင္းေရ၊ ကန္ေရ၊ ဆည္ေရ၊ မုတ္သံုမိုးေရမ်ားကလည္း စိုက္ပ်ဳိးေျမမ်ားကိုတာ၀န္ယူေရေပးႏိုင္သည္။ အျခားေသာ ေ႐ႊ၊ ေငြ၊ ေၾကး၊ သြပ္၊ အျဖိဳက္နက္၊ ခေနာက္စိမ္း၊ ေရနံသဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔မ်ားကလည္း သံုးမကုန္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔မ်ားကလည္း သံုးမကုန္စြဲမကုန္ လံုေလာက္ၾကြယ္၀သည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေရာင္ျခည္ကလည္း ျပည္ေထာင္စုတစ္၀န္းလံုးကို လႊမ္းျခံဳေပးေနသည္။ ယင္းအေျခအေနေကာင္းမ်ားျဖင့္ ျမန္မာတို႔သည္ ေအးခ်မ္းသာယာ၊ ေခတ္မီဖြံ႔ျဖိဳး၍ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာျပည္ေထာင္စုၾကီးျဖစ္လာေအာင္ ဒီမိုကေရစီလမ္းျပေျမပံု(ေခၚ) ေ႐ွ႕လုပ္ငန္း(၇)ရပ္ ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္လ်က္႐ွိၾကသည္။ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံတိုင္းတြင္ မ႐ွိမျဖစ္လိုအပ္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ေပၚထြန္းေရးအတြက္ အမ်ဳိးသားညီလာခံၾကီးမွ အေျခခံမူမ်ား၊ အေသးစိတ္အေျခခံရမည့္မူမ်ား ခ်မွတ္ျပီးခဲ့ျပီ။ ႐ွိအပ္ေသာ အခင္းအက်င္းမ်ား ေဖာ္ေဆာင္လ်က္႐ွိရာ တတိယေျမာက္ လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကို စတင္ေရးဆြဲေနၾကျပီျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း ေရးဆြဲေရးေကာ္မရွင္က အမ်ဳိးသားညီလာခံမွ ခ်မွတ္ေပးထားေသာမူမ်ားကိုအေျခခံကာ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းေရးဆြဲျပီးသည္ႏွင့္ ျပည္သူထံသို႔ခ်ျပျပီး ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူအတည္ျပဳမည္။ထိုမွေ႐ွ႕ဆက္၍ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသစ္ႏွင့္အညီ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ားက်င္းပျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူ က်င္းပကာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႔တို႔ ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမွာက္ ဖြဲ႔စည္းျခင္းတို႔ ေဆာင္႐ြက္ျပီးပါက ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႏွင့့္္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္တို႔၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ေအးခ်မ္းသာယာျပီး ေခတ္မီဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္သည့္ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ႏိုင္ငံကို ေအာင္ျမင္စြာ အျပီးတိုင္တည္ေဆာက္သြားႏိုင္ၾကေပမည္။ ဤသို႔ျဖင့္ လြတ္လပ္၍ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ေသာ တိုင္းရင္းသားစံု ညီေနာင္တို႔၏ ျပည္ေထာင္စုၾကီးအစဥ္ထာ၀ရဖြံ႔ျဖိဳးသာယာ ေနေပေတာ့မည္။ ျမန္မာတို႔ ေ႐ႊေခတ္ေရာက္ျပီ ဟုေၾကြးေၾကာ္ႏိုင္ၾကေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ မိမိႏိုင္ငံ၏ ေရေျမသယံဇာတ ဓနဥစၥာတို႔ကို အရင္းတည္လ်က္ မိမိတို႔တိုင္းရင္းသား ညီေနာင္ခ်င္း ညီညြတ္စုစည္းေသာလက္မ်ားျဖင့္ ေ႐ႊျပည္ေထာင္စုၾကီး တည္ေဆာက္ႏိုင္ျခင္းသည္ လြတ္လပ္ေရး၏ အရသာ၊လြတ္လပ္မႈ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာျပည္ေထာင္စုတို႔၏ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္္ ဖန္တီးခြင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ႏို္င္ငံတစ္ခုတြင္ (၁)နယ္နိမိတ္၊ (၂)ႏိုင္ငံသားလူဦးေရ၊ (၃)အစိုးရႏွင့္ (၄)အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာတို႔႐ွိလွ်င္ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ဥပဓိ႐ုပ္ႏွင့္ကိုက္ညီျပီဟု ဆိုထားသည္။ အစိုးရေတာ့ ႐ွိပါ၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ့္လူမ်ဳိး၊ ကိုယ့္အမ်ဳိးသား အစိုးရမဟုတ္ဘဲ တိုင္းတစ္ပါးသား ႏိုင္ငံျခားသားအစိုးရျဖစ္ေနလွ်င္ ယင္းႏိုင္ငံသည္ ကၽြန္ႏိုင္ငံျဖစ္ေနေပမည္။ ယင္းသို႔ေသာကာလတြင္္ မူလအခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံ႐ွိ ေရေျမထြက္ကုန္သယံဇာတ ဓနဥစၥမ်ားလည္း ထိုတိုင္းျခားသား (နယ္ခ်ဲ႕သမား)လက္ထဲသို႔ က်ေရာက္သြားျပီျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ တိုင္းျခားသားတို႔၏ အစီအမံျဖင့္ ႏိုင္ငံတစ္ငံတစ္တြင္ တိုင္းျခားသားၾသဇာခံ ပုဆိန္႐ုိး အစိုးရသည္႐ုပ္ေသးအစိုးရမွ်သာျဖစ္ေပမည္။ ႐ုပ္ေသးအစိုးရတို႔၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ႐ုပ္ေသးၾကိဳးဆြဲတိုင္းျခားသားတို႔ကၾကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္စိုးမိုးကာ ေသြးစုပ္ၾကေပမည္။ သြယ္၀ိုက္ေသာနည္း (ကိုလိုနီပံုစံသစ္)ျဖင့္ ကၽြန္ျပန္ျဖစ္ၾကရမည့္အေျခအေနပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံတိုင္းမွ ႏို္င္ငံသားတိုင္းသည္ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ နယ္နိမိတ္ က်ဴးေက်ာ္ သိမ္းပိုက္မခံရေစရန္ ႏိုင္ငံေျမ ဖဲ့ထုတ္ ခြဲထြက္မခံရေစရန္ အစဥ္ကာကြယ္ေနရေပမည္။ ႏိုင္ငံသားအားလံုးအခ်ဳပ္အျခာအာဏာ လက္လြတ္ ဆံုး႐ွံဴးခံရျပီး ကၽြန္သေပါက္ဘ၀ မက်ေရာက္ေစရန္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္၊ဇာတိေသြး၊ ဇာတိမာန္ျဖင့္ တြန္းလွန္တိုက္ခိုက္ၾကရေပမည္။ ႏိုင္ငံႏွင့္ႏုိင္ငံသားတို႔၏ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကိုေဖာ္ေဆာင္စီမံေပးမည့္ ႏိုင္ငံအစိုးရသည္လည္း မည္သူ႔ၾသဇာမွ်မခံေသာ မိမိတို႔ႏိုင္ငံသား ျဖစ္ရေပမည္။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကိုလည္း မိမိတို႔ႏိုင္ငံသားအားလံုး၏ အသက္၀ိညာဥ္(၀ါ) လြတ္လပ္စြာ ေနထိုင္ေဆာင္႐ြက္ၾကိဳးပမ္းခြင့္မ်ား ဆံုး႐ွံဴးေသာေန႔ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးကို သက္စြန္႔ၾကိဳးပမ္း တိုက္ယူေပးသြားေသာ မ်ဳိးခ်စ္မိဘ ဘိုးဘြားမ်ား၏မ်က္ႏွာကိုေထာက္ထားလ်က္ ယေန႔ တိုင္းရင္းသားျပည္သူတို႔ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို မ်က္ႏွာမူျပီးအဖ်က္ရန္ဟူသမွ်ရင္ဆိုင္ကာ ျမန္မာ့သမိုင္းအစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္းရင္း ကိုယ့္ျပည္ေထာင္စု၊ ကိုယ့္လြတ္လပ္ေရးကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ရမည့္တာ၀န္သည္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးလမ္းစဥ္ (၀ါ) ျမန္မာတို႔၏ သမိုင္းေပးတာ၀န္ျဖစ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။