ျမန္မာ့ျပည္တြင္းေရးရဲ႕ လက္ရွိပဋိပကၡေတြ၊ တိုင္းျပည္တိုးတက္မႈေႏွာင့္ေႏွးရတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြဟာ ဘယ္ကစခဲ့သလဲ။ အတိတ္က အေၾကာင္းတရားေတြကို ေလ့လာၾကည့္ပါမွ ဒါကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းသ
ေဘာေပါက္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။
- ဖက္ဒရယ္မူဆိုတာဘာလဲ၊
- ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚခဲ့သလဲ၊
-၁၉၄၇ခုႏွစ္ဇူလုိင္၁၉ရက္မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ျမန္မာ့အာဇာနည္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံခံရျခင္းရဲ႕အဓိကတရားခံဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာသိပါသလား၊
- ဘာေၾကာင့္လုပ္ႀကံခဲ့သလဲ၊
- လြတ္လပ္ေရးရၿပီးျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေပၚေပါက္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ဘာေၾကာင့္ ပ်က္သုဥ္းခဲ့ရသလဲ၊
- ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအစိုးရ ဘာေၾကာင့္တက္လာခဲ့ရသလဲ၊
- ဦးေန၀င္းက တံခါးပိတ္စီးပြားေရး၀ါဒ ဘာေၾကာင့္က်င့္သံုးခဲ့ရသလဲ၊
- ျမန္မာႏိုင္ငံမွာတခ်ိဳ႕ကမာၻ႔ႏိုင္ငံမ်ားလို ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားရဲ႕ ၾသဇာခံရုပ္ေသးအစိုးရျဖစ္တည္မလာတာ
ဘာေၾကာင့္လဲ၊
- လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေနာက္အင္အားႀကီးႏိုင္ငံတခ်ိဳ႕ကဦးေဆာင္ၿပီး စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ
လုပ္ထားျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြက ဘာေတြလဲ။
ဒါေတြကိုမွန္မွန္ကန္ကန္သိႏိုင္၊ ျမင္ႏိုင္မွႏိုင္ငံေရးကိုလုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ဒါေတြကိုမသိဘဲ ကိုယ္ထင္ရာ
ကိုယ္လုပ္ေနရင္ အခ်ိန္ကုန္လူပန္း၊ စိတ္ဒဏ္ရာေတြရၿပီး ဘ၀ေတြနစ္မြန္းတာပဲ အဖတ္တင္ပါလိမ့္မယ္။
အစိုးရဆန္႔က်င္ေရးဆိုတာေတြမွာ နိုင္ငံေရးပေယာဂ၊ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု အျမဲပါတတ္ပါတယ္။ လက္တေလာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥကိုၾကည့္ပါ။တိုင္းျပည္ကေမာက္ကမျဖစ္ေစမယ့္၊ ျပည္သူေတြကို ဒုကၡေရာက္ေစမယ့္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပႏိုင္ငံေရးပေယာဂေတြပါတာကို ႏိုင္ငံေရးနားလည္သူတိုင္းက သိၾကပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အစြမ္းသတၱိရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္စိတ္ရွိရင္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ထိခိုက္မယ့္ကိစၥေတြ၊ အင္အားယုတ္ေလ်ာ့ေစမယ့္ကိစၥေတြကို လုပ္မယ့္အစားႏိုင္ငံတကာမွာတက္ၿပီး အစြမ္းသတၱိေတြျပၾကစမ္းပါ။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာေတာ့မေျပာေတာ့ပါဘူး။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕အစြမ္းသတၱိေတြကိုအထင္ေသးရာ ေရာက္ေနမွာစိုးသလို မိမိတို႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္းနဲ႔ၾကံရည္ဖန္ရည္ကိုလည္း ယံုၾကည္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ေတာ့ အေျဖမထြက္ေစခ်င္ပါဘူး။ လူတိုင္းမွာဦးေခါင္းတစ္လံုးစီပဲပါတာပါ။အပိုမပါပါဘူး။ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ႀကိဳးစားရင္ မေအာင္ျမင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ လုပ္ရဲတယ္။ မလုပ္ရဲဘူး ဆိုတာကေတာ့ မိမိတို႔ရဲ႕အစြမ္းသတၱိေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။
ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းမွာ အစြမ္းသတၱိေတြျပေနၾကလို႔ တိုင္းျပည္အင္အားလည္းေလ်ာ့၊ လူမ်ိဳးေတြ လံုးပါးပါးၿပီး ဒုကၡေတြတသီခ်ည္းေရာက္ေနတာမ်ိဳးကို အီရတ္မွာေတြ႕ၾကမွာပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေသခံၿပီးေတာ့ လုပ္ရဲတယ္။ ဒါေပမဲ့စဥ္းစားေတြးေခၚမႈနည္းတယ္လို႔ဆိုရမွာပဲ။ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ဘာ အက်ိဳးေက်းဇူးမွ မရွိဘူး။ တကယ့္ရန္သူဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာသူတို႔သေဘာမေပါက္ၾကဘူး။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးညီၫြတ္မႈယူၿပီး ဘံုရန္သူကို အီရတ္ေျမေပၚက ေမာင္းထုတ္ပစ္ဖို႕ မလုပ္ၾကဘူး။
လက္ရွိအေျခအေနမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ လူရည္လည္ဖို႕ လိုပါမယ္။ လူလည္က်ပါလို႕ ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ပါ။ လူရည္လည္တာနဲ႕ လူလည္က်တာဟာ အဓိပၸာယ္လံုးဝျခားနားပါတယ္။ လူရည္လည္တယ္ဆိုတာက ေသြးခြဲမခံရေအာင္၊ အလိမ္အညာမခံရေအာင္၊ ေခ်ာက္တြန္းမခံရေအာင္၊ ဒါမ်ိဳးေတြလုပ္လာရင္ ႀကိဳသိၿပီး ပါးပါးနပ္နပ္ ေရွာင္ရွားႏိုင္ဖို႕ပါ။ လူရည္မလည္ရင္ ကိုယ္ဒဏ္ရာ၊ စိတ္ဒဏ္ရာေတြရမွာ အမွန္ပဲ။ ဒီေတာ့ ပစၥဳပၸန္မွာ လူရည္လည္ခ်င္ရင္ အတိတ္က ကိစၥေတြမွာလည္း တတ္သိနားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး “အ”မေနမွ ျဖစ္မွာပါ။
ဒီကေန႕ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ လက္သစ္ေတြ လိုလားေနတဲ့အခ်က္ဟာ ဒီမိုကေရစီေပၚထြန္းေရး မဟုတ္သလို လူ႕အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အဝရရွိေစေရးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕တို႕ အဓိကေမွ်ာ္မွန္းေနတဲ့ အခ်က္ကျပည္တြင္းစည္းလံုးညီၫြတ္ခိုင္မာမသြားေစဖို႕၊ အခက္အခဲဒုကၡေတြနဲ႕ တိုင္းျပည္အင္အား ယုတ္ေလ်ာ့ဖို႕၊ သူတို႕လိုရာ ႀကိဳးဆြဲႏိုင္မဲ့ အာဏာရွင္အစိုးရတစ္ရပ္ ေပၚေပါက္ေစဖို႕ေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့သူတို႕ မ်က္စိက်တဲ့ႏိုင္ငံမွာ သူတို႕နဲ႕ ပုလဲနံပသင့္မယ့္၊ သူတို႕လိုရာႀကိဳးဆြဲႏိုင္မယ့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္၊ ဒါမွမဟုတ္ အာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးစိုးေနမွာကိုသာလိုလားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕နဲ႕ ပတ္သက္မိတဲ့ ႏိုင္ငံတိုင္း မအီမလည္ခံစားေနရတာေတြကို ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ မ်က္စိေလးနည္းနည္းဖြင့္၊ နားေလး နည္းနည္းစြင့္ ၾကည့္ရင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရ၊ ၾကားရပါလိမ့္မယ္။
ဒီေတာ့ ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ေတြအရင္းခံၿပီး စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၾကေစလိုပါတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ႀကီးပြားတိုးတက္ေနတာကို အားက်ေန႐ံုနဲ႕ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ႀကီးပြားတုိးတက္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ႀကံဆပါ၊ ႀကိဳးစားပါ၊ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားၾကပါလို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တာေပါ႔၊ လုပ္ခ်င္တာေပါ႔။ လုပ္လို႕မွမရတာဆိုၿပီး အဆိုးမျမင္ပါနဲ႕။ ဘယ္ဘာသာစကားကို တတ္ကၽြမ္းမွ အလုပ္ခန္႕မယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ၾကမွ အဲဒီဘာသာစကားကို ကၽြမ္းက်င္ခ်င္လို႕မရႏို္င္ပါဘူ။ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သံုးမယ္ဆိုၿပီး ႀကိဳတင္ေလ့လာသင္ယူတတ္ကၽြမ္းထားမွ တန္႐ံုက်မွာပါ။ ခုခ်ိန္ဟာ စလုပ္သင့္တဲ့ အခ်ိန္အခါေကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိမလုပ္မျဖစ္လုပ္ေနရတဲ့ ပညာေရး၊ အခ်ိဳ႕အတြက္စီးပြားေရး၊ ဒါေတြကို လုပ္ရင္း၊ တစ္ဖက္ကလည္းကိုယ္ဝါသနာပါရာကို အခ်ိန္ရသေရြ႕ တတ္ကၽြမ္းေအာင္လုပ္သင့္ပါတယ္။ ဒါမွ လည္းအခြင့္ႀကံဳလာတဲ့အခါ “စလံုးေရစ” ျဖစ္မေနဘဲ ကိုယ္တတ္ကၽြမ္းတဲ့ ပညာနဲ႕ ဦးစီးဦးေဆာင္ေနရာမွ ခ်က္ခ်င္းလုပ္ကိုင္ႏိုင္မွာပါ။
ျမန္မာတို႕ရဲ႕သင္လြယ္၊ တတ္လြယ္၊ သေဘာေပါက္လြယ္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ၊ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြး ေတြဟာဘယ္လူမ်ိဳးနဲ႕ယွဥ္ယွဥ္မညံ့ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးအေတြးေခၚအယူအဆေတြမွာ ဘဝေပးအေျခအေနအရ သာတယ္လို႕ ေတာင္ေျပာရဲပါတယ္။ ခက္တာက ကိုယ့္အရည္အခ်င္းေပၚမွာ ယံုၾကည္စိတ္နည္းေနတာရယ္၊ တလြဲအသံုးခ်ေနတာေတြေၾကာင့္ပါ။ ဒီကေန႕ကစၿပီး လုိအပ္တဲ့ပညာရပ္ဆိုင္ရာေတြကို ေလ့လာသင္ယူထားရင္ ေနာင္အႏွစ္ ၃၀-၄၀၊ ယေန႕လူငယ္ေတြ တုိင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္လာႏိုင္တဲ့အခါ ဒီကေန႕မွ စၿပီးျဖည့္ခဲ့တဲ့ ပညာရပ္ေၾကာင့္တိုင္းျပည္ ႀကီးပြားတိုးတက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္လုပ္လို႕မရတဲ့အလုပ္ေတြအေပၚမွာ စိတ္အညစ္ခံၿပီးအခ်ိန္ျဖဳန္း ေတြေဝမေနသင့္ပါဘူး။ ကိုယ့္အတြက္ေဘးကင္းၿပီး ေကာင္းက်ိဳးရေစတဲ့ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လူဆိုတာစံုေအာင္လုပ္တတ္မွဆိုၿပီးမဟုတ္တာေတြကို လုပ္ခ်င္ တတ္ၾကပါတယ္။ စံုခ်င္ရင္ေကာင္းတာေတြ၊ ကိုယ္အတြက္ေရာ သူမ်ားအတြက္ပါ အက်ိဳးရွိမယ့္ အလုပ္ေတြကိုပဲေရြးၿပီး လုပ္ၾကည့္စမ္းပါ။ လူ႔သက္တမ္းသာကုန္ၿပီးေသသြားမယ္။ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကို ကုန္ေအာင္လုပ္သြားႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ အခုေရာ၊ေနာင္ေရာ ဘာတစ္ခုမွ် တတ္သိမထားရင္ ေအာက္က်၊ေနာက္က်ဘ၀ကို ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခုခုတတ္ထားရင္ အခိုင္းခံျဖစ္ဦးေတာ့ ဂုဏ္သိကၡာရွိပါတယ္။ သိပ္တတ္ၿပီးကၽြမ္းက်င္သူ ူျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ကိုယ္ကျပန္ၿပီးခိုင္းႏိုင္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္။ တကယ္တိုးတက္ခ်င္၊ သိခ်င္၊ နားလည္ခ်င္ရင္ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အနိမ့္ဆံုး ျမန္မာ့ေျမပံု၊ ကမာၻ႔ေျမပံု၊ ဒါမွမဟုတ္ မိမိစိတ္၀င္စားတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ေျမပံုကို အားလပ္တိုင္းၾကည့္ပါ။ အဲဒီအေပၚကေနစစ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးစသည့္ျဖင့္ မိမိႏွစ္သက္ရာက႑အလိုက္ေတြးပါ၊ စိတ္ကူးပါ၊ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို စီမံကိန္းေရးဆြဲပါ။ ဘယ္ႏိုင္ငံကိုဘယ္လို၀င္ၿပီး ဘယ္လိုကူးသန္းေရာင္းဝယ္ႏိုင္တယ္။ ဟိုဘက္ကဘယ္ေနရာေတြမွာ အားသာၿပီးဘယ္ေနရာမွာျဖင့္ အားနည္းခ်က္ရွိတယ္။ အဲဒီလိုအထိသိႏိုင္ေအာင္ တစိုက္မတ္မတ္ေလ့လာပါ။ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အလြန္ႀကီးမားတဲ့အက်ိဳးေက်းဇူးကို ဧကန္ပင္ရႏိုင္တယ္လို႕ ေျပာဝ့ံပါတယ္။
အဲဒီလိုလုပ္ထားပါမွ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္္ရင္ တိုင္းျပည္တိုးတက္ႀကီးပြားေအာင္ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္စီမံ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္မွာပါ။ ျဖတ္လမ္းနည္းမလိုက္ဘဲ မွန္ကန္တဲ့ဇြဲ၊ လံု႕လ၊ ဝီရိယ၊ ႀကိဳးစား အားထုတ္မႈ၊ စိတ္ရွည္သည္းခံမႈေတြနဲ႕ အရင္းအႏွီးျပဳမွသာ အစမ္းသပ္ခံ ၊ တာရွည္ခံတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြနဲ႕ ျပည့္စံုလာမွာပါ။ လုပ္ႏိုင္တာေတြထဲက လုပ္သင့္တာကိုလုပ္ပါ။ ျမန္မာ့ေျမပံုကိုမၾကည့္ဘဲ ျမန္မာျပည္မွာ လူစြာလုပ္ခ်င္လို႕မရႏိုင္သလို၊ ကမာၻ႔ေျမပံုကို မၾကည့္ဘဲ ကမာၻႀကီးကို လႊမ္းမိုးခ်င္လို႕မရဘူးလို႕ အက်ဥ္းခ်ံဳးေျပာလိုက္ပါရေစ။ ျမန္မာျပည္သူေတြအားလံုး တုိင္းျပည္ႀကီးပြားတိုးတက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အႀကံေကာင္း၊ ဥာဏ္ေကာင္း၊ အရည္အခ်င္းေကာင္းေတြနဲ႕ ျပည့္စံုၾကြယ္ဝႏိုင္ပါေစ။
ေဘာေပါက္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။
- ဖက္ဒရယ္မူဆိုတာဘာလဲ၊
- ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚခဲ့သလဲ၊
-၁၉၄၇ခုႏွစ္ဇူလုိင္၁၉ရက္မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ျမန္မာ့အာဇာနည္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံခံရျခင္းရဲ႕အဓိကတရားခံဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာသိပါသလား၊
- ဘာေၾကာင့္လုပ္ႀကံခဲ့သလဲ၊
- လြတ္လပ္ေရးရၿပီးျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေပၚေပါက္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ဘာေၾကာင့္ ပ်က္သုဥ္းခဲ့ရသလဲ၊
- ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအစိုးရ ဘာေၾကာင့္တက္လာခဲ့ရသလဲ၊
- ဦးေန၀င္းက တံခါးပိတ္စီးပြားေရး၀ါဒ ဘာေၾကာင့္က်င့္သံုးခဲ့ရသလဲ၊
- ျမန္မာႏိုင္ငံမွာတခ်ိဳ႕ကမာၻ႔ႏိုင္ငံမ်ားလို ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားရဲ႕ ၾသဇာခံရုပ္ေသးအစိုးရျဖစ္တည္မလာတာ
ဘာေၾကာင့္လဲ၊
- လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေနာက္အင္အားႀကီးႏိုင္ငံတခ်ိဳ႕ကဦးေဆာင္ၿပီး စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ
လုပ္ထားျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြက ဘာေတြလဲ။
ဒါေတြကိုမွန္မွန္ကန္ကန္သိႏိုင္၊ ျမင္ႏိုင္မွႏိုင္ငံေရးကိုလုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ဒါေတြကိုမသိဘဲ ကိုယ္ထင္ရာ
ကိုယ္လုပ္ေနရင္ အခ်ိန္ကုန္လူပန္း၊ စိတ္ဒဏ္ရာေတြရၿပီး ဘ၀ေတြနစ္မြန္းတာပဲ အဖတ္တင္ပါလိမ့္မယ္။
အစိုးရဆန္႔က်င္ေရးဆိုတာေတြမွာ နိုင္ငံေရးပေယာဂ၊ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု အျမဲပါတတ္ပါတယ္။ လက္တေလာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥကိုၾကည့္ပါ။တိုင္းျပည္ကေမာက္ကမျဖစ္ေစမယ့္၊ ျပည္သူေတြကို ဒုကၡေရာက္ေစမယ့္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပႏိုင္ငံေရးပေယာဂေတြပါတာကို ႏိုင္ငံေရးနားလည္သူတိုင္းက သိၾကပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အစြမ္းသတၱိရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္စိတ္ရွိရင္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ထိခိုက္မယ့္ကိစၥေတြ၊ အင္အားယုတ္ေလ်ာ့ေစမယ့္ကိစၥေတြကို လုပ္မယ့္အစားႏိုင္ငံတကာမွာတက္ၿပီး အစြမ္းသတၱိေတြျပၾကစမ္းပါ။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာေတာ့မေျပာေတာ့ပါဘူး။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕အစြမ္းသတၱိေတြကိုအထင္ေသးရာ ေရာက္ေနမွာစိုးသလို မိမိတို႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္းနဲ႔ၾကံရည္ဖန္ရည္ကိုလည္း ယံုၾကည္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ေတာ့ အေျဖမထြက္ေစခ်င္ပါဘူး။ လူတိုင္းမွာဦးေခါင္းတစ္လံုးစီပဲပါတာပါ။အပိုမပါပါဘူး။ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ႀကိဳးစားရင္ မေအာင္ျမင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ လုပ္ရဲတယ္။ မလုပ္ရဲဘူး ဆိုတာကေတာ့ မိမိတို႔ရဲ႕အစြမ္းသတၱိေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။
ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းမွာ အစြမ္းသတၱိေတြျပေနၾကလို႔ တိုင္းျပည္အင္အားလည္းေလ်ာ့၊ လူမ်ိဳးေတြ လံုးပါးပါးၿပီး ဒုကၡေတြတသီခ်ည္းေရာက္ေနတာမ်ိဳးကို အီရတ္မွာေတြ႕ၾကမွာပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေသခံၿပီးေတာ့ လုပ္ရဲတယ္။ ဒါေပမဲ့စဥ္းစားေတြးေခၚမႈနည္းတယ္လို႔ဆိုရမွာပဲ။ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ဘာ အက်ိဳးေက်းဇူးမွ မရွိဘူး။ တကယ့္ရန္သူဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာသူတို႔သေဘာမေပါက္ၾကဘူး။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးညီၫြတ္မႈယူၿပီး ဘံုရန္သူကို အီရတ္ေျမေပၚက ေမာင္းထုတ္ပစ္ဖို႕ မလုပ္ၾကဘူး။
လက္ရွိအေျခအေနမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ လူရည္လည္ဖို႕ လိုပါမယ္။ လူလည္က်ပါလို႕ ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ပါ။ လူရည္လည္တာနဲ႕ လူလည္က်တာဟာ အဓိပၸာယ္လံုးဝျခားနားပါတယ္။ လူရည္လည္တယ္ဆိုတာက ေသြးခြဲမခံရေအာင္၊ အလိမ္အညာမခံရေအာင္၊ ေခ်ာက္တြန္းမခံရေအာင္၊ ဒါမ်ိဳးေတြလုပ္လာရင္ ႀကိဳသိၿပီး ပါးပါးနပ္နပ္ ေရွာင္ရွားႏိုင္ဖို႕ပါ။ လူရည္မလည္ရင္ ကိုယ္ဒဏ္ရာ၊ စိတ္ဒဏ္ရာေတြရမွာ အမွန္ပဲ။ ဒီေတာ့ ပစၥဳပၸန္မွာ လူရည္လည္ခ်င္ရင္ အတိတ္က ကိစၥေတြမွာလည္း တတ္သိနားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး “အ”မေနမွ ျဖစ္မွာပါ။
ဒီကေန႕ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ လက္သစ္ေတြ လိုလားေနတဲ့အခ်က္ဟာ ဒီမိုကေရစီေပၚထြန္းေရး မဟုတ္သလို လူ႕အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အဝရရွိေစေရးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕တို႕ အဓိကေမွ်ာ္မွန္းေနတဲ့ အခ်က္ကျပည္တြင္းစည္းလံုးညီၫြတ္ခိုင္မာမသြားေစဖို႕၊ အခက္အခဲဒုကၡေတြနဲ႕ တိုင္းျပည္အင္အား ယုတ္ေလ်ာ့ဖို႕၊ သူတို႕လိုရာ ႀကိဳးဆြဲႏိုင္မဲ့ အာဏာရွင္အစိုးရတစ္ရပ္ ေပၚေပါက္ေစဖို႕ေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့သူတို႕ မ်က္စိက်တဲ့ႏိုင္ငံမွာ သူတို႕နဲ႕ ပုလဲနံပသင့္မယ့္၊ သူတို႕လိုရာႀကိဳးဆြဲႏိုင္မယ့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္၊ ဒါမွမဟုတ္ အာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးစိုးေနမွာကိုသာလိုလားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕နဲ႕ ပတ္သက္မိတဲ့ ႏိုင္ငံတိုင္း မအီမလည္ခံစားေနရတာေတြကို ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ မ်က္စိေလးနည္းနည္းဖြင့္၊ နားေလး နည္းနည္းစြင့္ ၾကည့္ရင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရ၊ ၾကားရပါလိမ့္မယ္။
ဒီေတာ့ ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ေတြအရင္းခံၿပီး စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၾကေစလိုပါတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ႀကီးပြားတိုးတက္ေနတာကို အားက်ေန႐ံုနဲ႕ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ႀကီးပြားတုိးတက္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ႀကံဆပါ၊ ႀကိဳးစားပါ၊ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားၾကပါလို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တာေပါ႔၊ လုပ္ခ်င္တာေပါ႔။ လုပ္လို႕မွမရတာဆိုၿပီး အဆိုးမျမင္ပါနဲ႕။ ဘယ္ဘာသာစကားကို တတ္ကၽြမ္းမွ အလုပ္ခန္႕မယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ၾကမွ အဲဒီဘာသာစကားကို ကၽြမ္းက်င္ခ်င္လို႕မရႏို္င္ပါဘူ။ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သံုးမယ္ဆိုၿပီး ႀကိဳတင္ေလ့လာသင္ယူတတ္ကၽြမ္းထားမွ တန္႐ံုက်မွာပါ။ ခုခ်ိန္ဟာ စလုပ္သင့္တဲ့ အခ်ိန္အခါေကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိမလုပ္မျဖစ္လုပ္ေနရတဲ့ ပညာေရး၊ အခ်ိဳ႕အတြက္စီးပြားေရး၊ ဒါေတြကို လုပ္ရင္း၊ တစ္ဖက္ကလည္းကိုယ္ဝါသနာပါရာကို အခ်ိန္ရသေရြ႕ တတ္ကၽြမ္းေအာင္လုပ္သင့္ပါတယ္။ ဒါမွ လည္းအခြင့္ႀကံဳလာတဲ့အခါ “စလံုးေရစ” ျဖစ္မေနဘဲ ကိုယ္တတ္ကၽြမ္းတဲ့ ပညာနဲ႕ ဦးစီးဦးေဆာင္ေနရာမွ ခ်က္ခ်င္းလုပ္ကိုင္ႏိုင္မွာပါ။
ျမန္မာတို႕ရဲ႕သင္လြယ္၊ တတ္လြယ္၊ သေဘာေပါက္လြယ္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ၊ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြး ေတြဟာဘယ္လူမ်ိဳးနဲ႕ယွဥ္ယွဥ္မညံ့ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးအေတြးေခၚအယူအဆေတြမွာ ဘဝေပးအေျခအေနအရ သာတယ္လို႕ ေတာင္ေျပာရဲပါတယ္။ ခက္တာက ကိုယ့္အရည္အခ်င္းေပၚမွာ ယံုၾကည္စိတ္နည္းေနတာရယ္၊ တလြဲအသံုးခ်ေနတာေတြေၾကာင့္ပါ။ ဒီကေန႕ကစၿပီး လုိအပ္တဲ့ပညာရပ္ဆိုင္ရာေတြကို ေလ့လာသင္ယူထားရင္ ေနာင္အႏွစ္ ၃၀-၄၀၊ ယေန႕လူငယ္ေတြ တုိင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္လာႏိုင္တဲ့အခါ ဒီကေန႕မွ စၿပီးျဖည့္ခဲ့တဲ့ ပညာရပ္ေၾကာင့္တိုင္းျပည္ ႀကီးပြားတိုးတက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္လုပ္လို႕မရတဲ့အလုပ္ေတြအေပၚမွာ စိတ္အညစ္ခံၿပီးအခ်ိန္ျဖဳန္း ေတြေဝမေနသင့္ပါဘူး။ ကိုယ့္အတြက္ေဘးကင္းၿပီး ေကာင္းက်ိဳးရေစတဲ့ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လူဆိုတာစံုေအာင္လုပ္တတ္မွဆိုၿပီးမဟုတ္တာေတြကို လုပ္ခ်င္ တတ္ၾကပါတယ္။ စံုခ်င္ရင္ေကာင္းတာေတြ၊ ကိုယ္အတြက္ေရာ သူမ်ားအတြက္ပါ အက်ိဳးရွိမယ့္ အလုပ္ေတြကိုပဲေရြးၿပီး လုပ္ၾကည့္စမ္းပါ။ လူ႔သက္တမ္းသာကုန္ၿပီးေသသြားမယ္။ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကို ကုန္ေအာင္လုပ္သြားႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ အခုေရာ၊ေနာင္ေရာ ဘာတစ္ခုမွ် တတ္သိမထားရင္ ေအာက္က်၊ေနာက္က်ဘ၀ကို ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခုခုတတ္ထားရင္ အခိုင္းခံျဖစ္ဦးေတာ့ ဂုဏ္သိကၡာရွိပါတယ္။ သိပ္တတ္ၿပီးကၽြမ္းက်င္သူ ူျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ကိုယ္ကျပန္ၿပီးခိုင္းႏိုင္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္။ တကယ္တိုးတက္ခ်င္၊ သိခ်င္၊ နားလည္ခ်င္ရင္ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အနိမ့္ဆံုး ျမန္မာ့ေျမပံု၊ ကမာၻ႔ေျမပံု၊ ဒါမွမဟုတ္ မိမိစိတ္၀င္စားတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ေျမပံုကို အားလပ္တိုင္းၾကည့္ပါ။ အဲဒီအေပၚကေနစစ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးစသည့္ျဖင့္ မိမိႏွစ္သက္ရာက႑အလိုက္ေတြးပါ၊ စိတ္ကူးပါ၊ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို စီမံကိန္းေရးဆြဲပါ။ ဘယ္ႏိုင္ငံကိုဘယ္လို၀င္ၿပီး ဘယ္လိုကူးသန္းေရာင္းဝယ္ႏိုင္တယ္။ ဟိုဘက္ကဘယ္ေနရာေတြမွာ အားသာၿပီးဘယ္ေနရာမွာျဖင့္ အားနည္းခ်က္ရွိတယ္။ အဲဒီလိုအထိသိႏိုင္ေအာင္ တစိုက္မတ္မတ္ေလ့လာပါ။ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အလြန္ႀကီးမားတဲ့အက်ိဳးေက်းဇူးကို ဧကန္ပင္ရႏိုင္တယ္လို႕ ေျပာဝ့ံပါတယ္။
အဲဒီလိုလုပ္ထားပါမွ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္္ရင္ တိုင္းျပည္တိုးတက္ႀကီးပြားေအာင္ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္စီမံ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္မွာပါ။ ျဖတ္လမ္းနည္းမလိုက္ဘဲ မွန္ကန္တဲ့ဇြဲ၊ လံု႕လ၊ ဝီရိယ၊ ႀကိဳးစား အားထုတ္မႈ၊ စိတ္ရွည္သည္းခံမႈေတြနဲ႕ အရင္းအႏွီးျပဳမွသာ အစမ္းသပ္ခံ ၊ တာရွည္ခံတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြနဲ႕ ျပည့္စံုလာမွာပါ။ လုပ္ႏိုင္တာေတြထဲက လုပ္သင့္တာကိုလုပ္ပါ။ ျမန္မာ့ေျမပံုကိုမၾကည့္ဘဲ ျမန္မာျပည္မွာ လူစြာလုပ္ခ်င္လို႕မရႏိုင္သလို၊ ကမာၻ႔ေျမပံုကို မၾကည့္ဘဲ ကမာၻႀကီးကို လႊမ္းမိုးခ်င္လို႕မရဘူးလို႕ အက်ဥ္းခ်ံဳးေျပာလိုက္ပါရေစ။ ျမန္မာျပည္သူေတြအားလံုး တုိင္းျပည္ႀကီးပြားတိုးတက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အႀကံေကာင္း၊ ဥာဏ္ေကာင္း၊ အရည္အခ်င္းေကာင္းေတြနဲ႕ ျပည့္စံုၾကြယ္ဝႏိုင္ပါေစ။
No comments:
Post a Comment